Oświadczenie dotyczące Polityki Ochrony Dziecka
Fundacja Ocalenie uważa, że każde dziecko, z którym mamy kontakt, niezależnie od uwarunkowań, w tym wieku, tożsamości płciowej, statusu ekonomiczno-społecznego, sprawności, orientacji seksualnej lub pochodzenia etnicznego, ma prawo do ochrony przed wszelkimi formami krzywdy, nadużycia, zaniedbania i wykorzystywania. Dlatego też Fundacja nie będzie tolerować nadużyć i wyzysku wobec dzieci zarówno ze strony zatrudnionego personelu, jak i innych osób zaangażowanych w realizację jej działań.
Fundacja Ocalenie zobowiązuje się do zajęcia się ochroną dzieci w trakcie swojej pracy, poprzez trzy filary: zapobieganie, zgłaszanie i reagowanie. Wszyscy pracownicy/ pracowniczki i współpracownicy/współpracowniczki Fundacji zobligowani/-ne są do zapoznania się z tą polityką i jej akceptację poprzez podpisanie deklaracji. Dotyczy to także podwykonawców zakontraktowanych przez Fundację do przeprowadzenia w jej imieniu jakichkolwiek działań. Jeżeli któryś z nich naruszy jej wytyczne, Fundacja zareaguje adekwatnie do zaistniałej sytuacji, w tym ma prawo podjąć czynności dyscyplinarne.
Z polityką zapoznawane są także wszystkie dzieci biorące udział w programach Fundacji i ich rodzice.
Cel Polityki Ochrony Dziecka
Polityka ta ma na celu ochronę dzieci uczestniczących w działaniach Fundacji przed wszelką krzywdą, której mogłyby doznać w trakcie współpracy z Fundacją. W tym krzywdę wynikającą:
– z postępowania osób zaangażowanych w działania prowadzone w Fundacji;
– z przygotowania i implementacji działań prowadzonych przez Fundację.
Polityka określa zobowiązania podjęte przez Fundację oraz informuje jej pracowników i współpracowników o ich obowiązkach związanych z ochroną dzieci.
Krzywdzenie dzieci – definicja
Zgodnie z definicją D.G. Gill’a krzywdzenie dzieci to każde działanie lub bezczynność jednostek, instytucji lub społeczeństwa jako całości i każdy rezultat takiego działania lub bezczynności, który deprymuje równe prawa i swobody dzieci i/lub zakłóca ich optymalny rozwój.
Rozróżnia się 4 rodzaje przemocy wobec dzieci:
Przemoc fizyczna – wszelkie celowe używanie siły fizycznej wobec dziecka, które powoduje lub może powodować urazy fizyczne, zagrażać zdrowiu, rozwojowi lub godności dziecka.
Przemoc emocjonalna – to długotrwała, nie przejawiająca się w bezpośrednim kontakcie cielesnym, szkodliwa interakcja z dzieckiem mogąca w sposób negatywny wpływać na jego rozwój. Może mieć zarówno charakter działania, jak i zaniechania. Zaliczamy do niej takie formy zachowania jak agresja słowna, odrzucenie, izolowanie dziecka, groźby, nieodpowiednie rozwojowo interakcje z dzieckiem, itp.
Wykorzystanie seksualne – każde zachowanie, które prowadzi do zaangażowania dziecka w jakąkolwiek aktywność natury seksualnej, której intencją jest zaspokojenie podniecenia seksualnego osoby dorosłej. Do wykorzystania seksualnego zalicza się zarówno zachowania z kontaktem fizycznym, jak i jego pozbawione, takie jak: ekshibicjonizm, pornografia, obsceniczne telefony, czy werbalne molestowanie.
Zaniedbanie – to niezaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka, zarówno fizycznych, takich jak właściwe odżywianie, ubieranie, ochrona zdrowia, edukacja, jak i psychicznych jak poczucie bezpieczeństwa, doświadczania miłości i troski.
Podstawowe pojęcia do których odnosi się polityka
Dziecko – każda osoba do ukończenia 18. roku życia
Fundacja – Fundacja Ocalenie
Klient Fundacji – każda osoba, bez względu na wiek, korzystająca z pomocy bezpośredniej Fundacji Ocalenie bądź biorąca udział w którymkolwiek z programów przez nią prowadzonych
Osoba odpowiedzialna za Politykę Ochrony Praw Dziecka – osoba wyznaczona przez Zarząd Fundacji do monitorowania i w razie potrzeby (po wcześniejszej akceptacji Zarządu) uaktualniania procedur i przepisów w niej zawartych. Stanowiąca pierwszy kontakt dla osób podejrzewających krzywdzenie dziecka, uruchamiająca w porozumieniu z Zarządem poszczególne procedury.
Opiekun dziecka – rodzic bądź prawny opiekun dziecka
Pracownik Fundacji – każda osoba zatrudniona przez Fundację Ocalenie na podstawie umowy o pracę bądź wykonująca dla niej zadania na podstawie umowy cywilnoprawnej lub innych umów o współpracy.
Współpracownik Fundacji – każda osoba zaangażowana w pracę Fundacji: wolontariusze/-szki; stażyści/ -tki; praktykanci/ -tki; konsultanci/-tki; osoby odwiedzające fundację w ramach programów wymiany czy współpracy.
Sposoby zapobiegania
Fundacja podejmuje szereg działań by upewnić się, że jej pracownicy/-czki oraz współpracownicy/-czki nie stanowią zagrożenia bezpieczeństwa dla dzieci.
Wszystkie osoby pracujące bądź współpracujące z Fundacją w procesie rekrutacji sprawdzane są w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym. Wymagane jest także od pracowników przedłożenie oświadczenia o niekaralności bądź toczących się wobec nich postępowaniach karnych i dyscyplinarnych.
Zarówno wszystkie osoby pracujące bądź współpracujące z Fundacją, jak i dzieci biorące udział w programach Fundacji, są przeszkolone w zakresie obowiązującej w Fundacji Polityki Ochrony Dziecka i wiedzą w jaki sposób zgłaszać jakiekolwiek zaobserwowane podejrzenia krzywdzenia dziecka.
Osoba odpowiedzialna za Politykę Ochrony Dziecka we współpracy z Zarządem raz na dwa lata, a w razie konieczności częściej, dokonuje rewizji obowiązującej w Fundacji Polityki Ochrony Dziecka i aktualizuje ją w celu zapewnienia jej jak najwyższej skuteczności. O wszelkich zmianach w Polityce informowani są każdorazowo wszyscy pracownicy i współpracownicy.
Zasady bezpiecznej relacji dziecko (klient Fundacji) – dorosły (pracownik bądź współpracownik Fundacji)
Wszelki kontakt pracowników bądź współpracowników Fundacji z dzieckiem, będącym klientem Fundacji zachodzi w pełnym poszanowaniu godności dziecka, ze szczególnym uwzględnieniem jego prawa do ochrony przed krzywdzeniem.
Pracownik bądź współpracownik Fundacji nigdy nie powinien pozostawać z dzieckiem sam na sam. W wypadku spotkań poza Fundacją, powinny one odbywać się w miejscu publicznym, za zgodą opiekuna, bądź w domu u dziecka, gdzie obecny powinien być opiekun bądź osoba z rodziny przez niego wyznaczona. W wypadku spotkań w Fundacji drzwi do sali, w której odbywa się spotkanie zawsze powinny pozostawać otwarte lub półotwarte. Zasada ta nie dotyczy spotkań z psychologiem bądź psychoterapeutą.
Pracownik bądź współpracownik Fundacji nie może gościć dziecka w swoim domu w ramach żadnego programu Fundacji.
W trakcie wspólnych wyjazdów i wycieczek, żaden pracownik bądź współpracownik Fundacji nie może spać w pokoju razem z dziećmi. Osoba planująca wyjazd każdorazowo powinna brać pod uwagę kulturę i zwyczaje dziecka, w tym jego restrykcje żywnościowe zapewniając mu swobodny udział we wszystkich aktywnościach z poszanowaniem jego odrębności kulturowej.
Ponadto niedopuszczalne jest:
– nawiązywanie relacji z dziećmi o charakterze seksualnym czy też zachowywanie się wobec nich w sposób prowokacyjny;
– podawanie/kupowanie dzieciom alkoholu, leków, papierosów bądź jakichkolwiek substancji psychoaktywnych;
– niestosowny kontakt fizyczny z dzieckiem, naruszający jego wolność czy godność, wychodzący poza kontakt w naturalny sposób wynikający z zabawy, czy potrzeby zapewnienia bezpieczeństwa dziecku
– wszelkie zachowania, które poniżają, zawstydzają bądź upokarzają dzieci.
Procedury zgłaszania podejrzeń
W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka, każdy pracownik bądź współpracownik Fundacji zobowiązany jest do niezwłocznego poinformowania Zarządu bądź osoby odpowiedzialnej za Politykę Ochrony Dziecka o zaistniałej sytuacji. Zgłoszenia można dokonać osobiście, bądź pisemnie wysyłając e-mail na adres: [email protected]
E-mail sprawdzany jest przez osobę odpowiedzialną za Politykę Ochrony Praw Dziecka w sposób regularny. Każde zgłoszenie, zarówno w formie ustnej jak i pisemnej, traktowane jest z powagą i dokładnie sprawdzane. W zależności od zaistniałej sytuacji osoba odpowiedzialna za Politykę Ochrony Dziecka w porozumieniu z Zarządem i koordynatorem programu, w którym uczestniczy dziecko uruchamia odpowiednie procedury. Pracownicy i współpracownicy Fundacji biorący udział w interwencjach mają obowiązek zachowania tajemnicy informacji związanych z klientem Fundacji.
Każde podjęcie interwencji rozpoczyna się od poinformowania opiekuna dziecka o podejrzeniu jego krzywdzenia, o ile nie zagraża to dobru dziecka.
Zasady ochrony danych osobowych i wizerunku dziecka
Dane osobowe dziecka podlegają ochronie na zasadach określonych w ustawie z dnia 10 maja 2019 r. o ochronie danych osobowych oraz Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, „RODO”). Szczegółowe informacje na temat celów i sposobów przetwarzania danych osobowych są podawane oddzielnie, w kontekście każdego z odrębnych działań Fundacji Ocalenie. Każdy pracownik i współpracownik Fundacji ma obowiązek zachowania tajemnicy danych osobowych oraz sposobów zabezpieczenia danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem.
Fundacja, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka, poprzez nieupublicznianie jego wizerunku bez pisemnej zgody opiekuna dziecka i werbalnej zgody samego dziecka. Przed utrwaleniem wizerunku dziecka należy dziecko oraz opiekuna poinformować o tym, gdzie będzie umieszczony zarejestrowany wizerunek i w jakim kontekście będzie wykorzystywany.
Wszelkie zdjęcia robione przez pracowników bądź współpracowników Fundacji nie powinny zawierać wizerunku dzieci w pozach prowokacyjnych, czy w niepełnym ubraniu, zawsze pokazując dziecko jako podmiot nigdy jako ofiarę, zachowując jego prawo do poszanowania godności.
Pracownikowi/współpracownikowi Fundacji nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania wizerunku dziecka (filmowanie, fotografowanie) na terenie Fundacji bez zgody Zarządu oraz pisemnej zgody opiekuna dziecka.
Fundacja zapewnia przeszkolenie pracowników i współpracowników w zakresie zasad ochrony wizerunku dzieci.
