Oświadczenie w sprawie zatrzymania aktywistki

Media podały dziś informację o osobie aktywistycznej, która została zatrzymana pod zarzutami kierowania zorganizowaną grupą przestępczą i organizacji nielegalnego przekraczania granicy.
Osoba ta nie jest i nie była zaangażowana w działania w Fundacji Ocalenie.
Grupa Granica przygotowała oświadczenie w tej sprawie. W pełni podzielamy to stanowisko i zachęcamy do zapoznania się z nim. Na tym etapie nie zamierzamy komentować tej sprawy szerzej.
Oświadczenie Grupy Granica:
„Dziś, 15.09, w mediach pojawiły się doniesienia o zatrzymaniu osoby, która była zaangażowana w udzielanie pomocy humanitarnej osobom w drodze, próbującym dostać się do UE z Białorusi. Postawiono jej zarzuty o kierowanie zorganizowaną grupą przestępczą z art. 258, par. 3 KK, oraz o organizowanie nielegalnego przekraczania granicy art. 264, par. 3 w związku z art. 65 KK.
Nie jesteśmy w stanie zweryfikować prawdziwości tych zarzutów.
Zatrzymana osoba nie działała w ramach Grupy Granica. Nie mamy też informacji o sposobach czy zakresie działania oskarżonej osoby.
Do momentu wydania prawomocnego wyroku przez sąd, nie powinniśmy formułować żadnych ocen dotyczących winy osoby zatrzymanej.
Nasze zaniepokojenie wzbudza fakt, że postawione zarzuty wpisują się w nasilającą się przed wyborami narrację polityczną o rzekomej współpracy organizacji humanitarnych z przemytnikami oraz dotychczasowe praktyki kryminalizowania niesienia pomocy humanitarnej.
Pracowniczki i pracownicy humanitarni, wolontariusze i wolontariuszki, lokalni mieszkanki i mieszkańcy oraz inne osoby niosące pomoc humanitarną na Podlasiu, są regularnie zastraszane i nękane przez służby mundurowe.
Imperatyw moralny i humanitarny nakazuje osobom i organizacjom działającym na granicy nieść pomoc osobom, których życie i zdrowie jest zagrożone.
Kierujemy się zasadą humanitaryzmu, wedle której „ludzkie cierpienie musi się spotkać z reakcją w każdych okolicznościach, ze szczególnym uwzględnieniem osób znajdujących się w najtrudniejszym położeniu w danej społeczności”. W takich okolicznościach przestępstwem nie jest niesienie pomocy, ale odmowa jej udzielenia (Kodeks Karny, art. 162).”